توکن سوزی – مکانیسمی رایج در مبارزه با تورم‌ بازار رمزارزی

توکن سوزی یک راهکار ضد تورمی است. تورم یکی از معضلات عمده اقتصاد است، زیرا می‌تواند تاثیراتی منفی بر بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی داشته باشد. زمانی که تورم زیاد می‌شود، مردمی که در فقر زندگی می‌کنند در خطر کمبود مواد غذایی و کالاهای مصرفی قرار می‌گیرند، همچنین فشار اقتصادی بر دیگر اقشار جامعه هم اثرات منفی خود را بر جای می‌گذارد. با این حال، فرض بر این است که تورم در چنین جوامعی را می‌توان با دخیل کردن رمزارزها در سیستم اقتصادی حل کرد، چرا که از نگاه تئوریک، اینگونه از دارایی‌ها به عنوان یک محافظ خوب در برابر تورم تلقی می‌شوند. در ادامه بیشتر به مفهوم تورم در بازار و مکانیسم رایج مبارزه با آن می‌پردازیم.

تورم چیست؟

تورم معیاری برای سنجش میزان افزایش قیمت کالاها و خدمات در یک سیستم اقتصادی است. برای اندازه‌گیری میزان تورم در یک سیستم اقتصادی به طور معمول از شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) استفاده می‌شود. شاخص قیمت مصرف‌کننده درواقع شاخصی است که توسط یک سازمان دولتی و کاملا متمرکز به منظور اندازه‌گیری افزایش یا کاهش قیمت یک کالای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تورم در بازار رمزارزها

اساسی‌ترین تفاوت میان پول‌های فیات و رمزارزها در نوع عرضه آنهاست.

هر روزه پول‌های فیات بیشتری توسط بانک‌های مرکزی چاپ می‌شود که این امر منجر به کاهش ارزش پول‌های فیات خواهد شد. این در حالی است که رمزارزها از مکانیسم‌های مختلف استخراج با عرضه محدود استفاده می‌کنند که در نهایت به افزایش ارزش آنها کمک خواهد کرد. علاوه بر این، رمزارزها غیرمتمرکز هستند، به این معنی که از نظر تئوریک، هیچ بانک مرکزی یا شخص ثالثی نمی‌تواند در افزایش یا کاهش ارزش آنها دخالت کند.

اگرچه بازار رمزارزها همچنان دارای تورم است و این نرخ برای هر توکن متفاوت است، اما تورم در این بازار بهتر کنترل می‌شود. به همین دلیل است که سرمایه‌گذاران بیشتری برای ذخیره دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری بلندمدت به طور روزانه وارد این بازار می‌شوند.

بیشتر بخوانید: الگوریتم های استخراج – پرکاربردترین سازماندهی های ذهن بلاکچین

مکانیسم‌ ضد تورمی توکن سوزی

اگرچه رمزارز مزایای خاص خود را برای مهار کردن تورم دارد اما به دلیل توسعه گسترده پروژه‌های جدید، از جمله بسیاری از پروژه‌های بی ارزش، سرمایه‌گذاران این بازارها متحمل ضررهای فراوانی شده‌اند. به منظور حل مشکل مذکور، پروژه‌های ارزشمند از اقداماتی برای کنترل تورم استفاده می‌کنند تا در نهایت بتوانند ارزش ذاتی خود را برای بلندمدت حفظ کنند. یکی از رایج‌ترین این اقدامات، توکن سوزی است.

توکن سوزی فرآیندی است که در آن استخراج‌کنندگان و توسعه‌دهندگان رمزارز، بخش خاصی از توکن های در حال گردش را جمع‌آوری کرده و از گردونه بازی خارج می‌کنند تا ضمن کنترل قیمت آنها نرخ تورم را نیز کاهش دهند. ایجاد انگیزه برای نگهداری طولانی‌مدت دارایی توسط کاربران (هلد/هدل) از طریق مدیریت قیمت و محدود کردن عرضه، یک رویه رایج در این صنعت محسوب می‌شود.

به منظور سوزاندن توکن‌ها، ماینرها آنها را در یک کیف پول عمومی غیرقابل بازیابی با نام Eater Address قرار می‌دهند. دسترسی به کلید خصوصی این آدرس برای هیچ‌کس مقدور نیست، در نتیجه پس از انتقال توکن‌ها به Eater Address هیچ‌کس نمی‌تواند برای آنها تراکنش دیگری را به ثبت برساند. توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران انتظار دارند تا به وسیله سوزاندن توکن‌ها و کاهش عرضه، ارزش آنها افزایش یابد.

یک نمونه خاص از توکن سوزی:

در سال 2020 تعداد 55 میلیارد XLM سوزانده شد و به طور قابل توجهی (بیش از 50 درصد) عرضه آن کاهش پیدا کرد. تاثیر قیمت بر روی XLM در کوتاه مدت بسیار قابل توجه بود، ارزش آن به دلار در یک روز از 5 نوامبر تا 6 نوامبر 2020، تنها در حدود 25% افزایش یافت. اگرچه توکن سوزی یک اقدام قابل اعتماد برای کاهش تورم است، اما این روش همیشه ارزش توکن سوخته شده را افزایش نمی‌دهد، برعکس، می‌تواند عرضه را نیز به شکل غیر ضروری کاهش دهد. بنابراین، سرمایه‌گذاران باید برنامه سوزاندن توکن را به عنوان یک اصل مهم برای تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌گذاری‌های خود در نظر بگیرند.