توکن حاکمیتی (Governance Token) در حکومت دیفای

حاکمیت در جهان امروز دستخوش تغییرات بسیاری شده است، به گونه ای که شکل دیجیتال شده آن پتانسیل این را دارد تا در آینده ای نه چندان دور قدرت حاکمیت جهان را به صورت غیرمتمرکز شده به وسیله ابزار و توکن حاکمیتی به دست اقشار و سازمان های مختلف در جامعه بسپارد. اما داستان این تمرکززدایی از کجا شروع شد؟

بلاک Genesis بیت کوین یک تغییر پارادایم در تاریخ پول را نشان داد. ساتوشی ناکاموتو یکی از سخت ترین مشکلات در علوم کامپیوتر را حل کرد و به ما اجازه داد منبعی از حقیقت قابل اعتماد را در دنیای پرمخاطره تبادل ارزش؛ آنلاین بسازیم. بیتکوین مهم است، چرا که بدون دولت هم پول است. بیتکوین مکانیسم حفاظتی ما در برابر قدرت هژمونیک است. این بنیادی است که تمام فضای رمزنگاری از آن سرچشمه گرفته است.

معمولا پول توسط صاحبان قدرت کنترل می شود. کسانی که ارتشی به اندازه کافی قوی دارند تا از اسکناس های خود پشتیبان بگیرند. یعنی دقیقا همان کسانی که زیرساختی برای کارکرد موثر چاپگرهای پول دارند. این لزوما چیز بدی نیست، ما به یک سیستم پاسخگویی نیاز داریم که این قدرت را داشته باشد تا مبادله یک کالا را با دیگری تسهیل کند. در واقع، پول را می توان به عنوان فناوری همکاری در نظر گرفت.

دیفای، خدمات مالی بدون تمرکز

در طول سال های اخیر؛ ما شاهد پیشرفت منطقی و نسل بعدی پول در تکامل دیجیتال آن بوده ایم. این امر از طریق قرارداد های هوشمند، که پول ما را قابل برنامه ریزی می کند، تسهیل می شود. حالا هرکسی می تواند خودش پول دربیاورد و هر طور که می خواهد آن را فراگیر کند.

بله، ما این توانایی را داریم که توکن بسازیم، آنها را در اختیار افرادی قرار دهیم که به سیستم کمک می کنند، بازارهایی را بدون صرافی ایجاد کنیم و هر کاری را که یک نهاد مالی متمرکز می تواند انجام دهد، انجام دهیم.

توکن حاکمیتی ، سلاح محبوب دیفای

توکن های حاکمیتی در حقیقت رمزارزهایی هستند که قدرت رای گیری در یک پروژه بلاکچینی را نشان می دهند. اخیرا شاهد ادغام بیشتر آن ها با پروژه های دیفای بوده‌ایم، چرا که دیفای برای تمرکززدایی نیاز به توزیع اختیارات و حقوق بین کاربران دارد.

سرعت رشد این روند ریشه در اهمیت زیاد تمرکززدایی و احساس نیاز به مشارکت در حاکمیت دارد.

بیشتر بخوانید: دیفای – کودک نوپای آینده نگر

اگرچه بسیاری از افراد از شرکت در فعالیت های سیاسی امتناع می کنند، اما به نظر می رسد که جامعه رمزنگاری علاقه خاصی به شرکت در رای گیری‌ پروژه های مورد علاقه خود دارند، چرا که در اینجا می توانند از مزایای انتخاب های خود بهره مند شوند. با استفاده از توکن حاکمیتی می توان پیشنهادهای حاکمیتی را ایجاد و یا به آنها رای داد. با این کار کاربر مستقیما به مسیر پروژه جهت می دهد و می تواند مشخصات آن را تحت تاثیر اهداف خود و به اتفاق آرا تغییر دهد. افرادی که توسط اینگونه توکن ها حق رای دارند، می توانند در مورد رابط کاربری، میزان کارمزدها در صرافی های غیرمتمرکز، بودجه توسعه و دیگر مسائل مهم مربوط به پروژه نظر داده و به وسیله اجماع با دیگر رای دهندگان مسیر پروژه را تغییر دهند.

با وجود این واقعیت که بسیاری از توکن‌های دیفای از جنس توکن حاکمیتی هستند اما به این معنی نیست که حق رای تنها ویژگی بارز آنهاست. در واقع این رمزارزها امکاناتی چون استیک، وام دهی و دیگر امکانات جالب دنیای دیفای را برای کاربران فراهم می‌کنند.

باید توجه داشته باشیم که بسیاری از پروژه های نسل اول دنیای رمزنگاری هستند که به غیرمتمرکز بودن خود افتخار می کنند، در حالی که شایستگی داشتن این لقب را ندارند. چرا که هدف اصلی دنیای غیرمتمرکز‌ توزیع قدرت است و بدون درک چنین مفهومی هیچ پروژه ای حق ندارد خود را غیرمتمرکز بنامد، و این هدف اصلی همان مفهومی است که دنیای دیفای توانسته به وسیله مدل های حکمرانی در توکن های حاکمیتی به آن دست یابد.

حکومت بدون دولت

اکنون، مرحله بعدی فضای رمزنگاری، جایی است که کارها دشوار می شود. چرا که برای به کارگیری بسیاری از قوانین و جایگزینی مسائل حقوقی به حکومت نیاز داریم. در اینجاست که قوانین بازی نه تنها برای همیشه به ثبت می رسند، بلکه می توانند در یک مسیر رو به بهبود قدم بردارند و برای انطباق با محیط تغییر کنند. این شکل از حکمرانی چیزی است که ما را از پروتکل دورتر و بیشتر به سمت لایه اجتماعی سوق می دهد، و این فضایی است که دموکراسی های دیجیتال در آن متولد می شوند.

سازمان های خودمختار غیرمتمرکز DAO ها

در قلب هر فناوری غیرمتمرکز که چیزی فراتر از پول است، به یک DAO (سازمان خودمختار غیرمتمرکز) نیاز داریم. DAO ها اعتماد را غیرمتمرکز می کنند و قدرت را در بین شرکت کنندگان خود پخش می کنند. این سازمان های دیجیتالی هستند که زیرساخت تمدن غیرمتمرکز را ایجاد می کنند.

بیشتر بخوانید: DAOs – ورود به جهان سازمان های غیرمتمرکز خودمختار

آینده فضای رمزنگاری شده

دیر یا زود ما یک لایه مالی در اینترنت خواهیم داشت که بهتر از لایه ای است که در دنیای واقعی می توان تهیه کرد. چرا که به واسطه ویژگی های ذاتی مدل های DLT چابک تر، ارزان تر، دموکراتیک تر، بازتر خواهد بود. پس از مقبولیت عمومی این فضا و اثبات قدرت توکن حاکمیتی می توانیم به تجارت واقعی با فناوری های سازمانی بپردازیم که متعلق به افرادی است که از آنها استفاده می کنند و اداره می شوند. در آینده هر برنامه با یک dApp جایگزین خواهد شد. و هر فناوری که از ما ارزش استخراج می کند و داده های ما را به بالاترین قیمت پیشنهادی می فروشد، با پلتفرم هایی جایگزین می شود که ارزش را بین کاربرانش توزیع می کند.

اجماع

ما فقط در آستانه ورود به فصل جدیدی در تکامل فضای رمزنگاری نیستیم، بلکه مرحله جدیدی از بشریت است که حول همکاری جهانی و غیرمتمرکز ساخته خواهد شد. ما این کار را در زمانی انجام می دهیم که بیش از هر زمان دیگری به این فناوری ها نیاز داریم. ما به ابزارهایی مثل توکن حاکمیتی برای همکاری در جهانی نیاز داریم که در آن به طور فزاینده ای توسط پلتفرم هایی هدایت می شویم که از تحریک و عصبانی کردن ما سود می برند.

در جهان ما آزادی بیان مورد حمله قرار می گیرد، و تاثیرات رشد نابرابری تا به امروز نشان داده که این جنگ پتانسیل این را دارد تا غیرقابل توقف، مقاوم در برابر سانسور و غیرمتمرکز عمل کند. توسط مدل های DLT، DAO ها و توکن های حاکمیتی؛ آینده اینترنت بر پایه دموکراسی دیجیتال ساخته خواهد شد و با بهره گیری از کار و هوش جمعی مجموعه وسیعی از مردم، قادر خواهیم بود چیزهایی بسازیم که در حال حاضر حتی قادر به تصور آنها هم نیستیم.