اوراکل های اول شخص یا بدون واسطه – استعفا از شغل واسطه گری
در سال 2021، سر و صدای زیادی در مورد اوراکل های اول شخص یا بدون نیاز به نهاد واسط در دنیای Dappها و قراردادهای هوشمند به گوش رسید، اما باید در نظر داشته باشیم که بحث جمعآوری دادهها به صورت مستقیم و بدون استفاده از نهادهای واسط تنها برای برخی از مردم جذاب و برای عموم کاربران کاملا گیج کننده است.
اوراکل های بلاکچینی عموما دادههای خود را از APIهای وب دریافت میکنند.
اوراکل های اول شخص یا بدون واسطه، با توجه به اینکه خود ارائهدهنده API (منبع داده) اوراکل هستند، دادهها را مستقیما در بلاکچین منتشر میکنند. این در حالی است که در اوراکل های شخص ثالث یک نهاد واسط به غیر از ارائه دهنده API کار جمعآوری اطلاعات را به عهده دارد، به گونهای که در آن؛ اوراکل شخص ثالث با API ارتباط برقرار میکند تا دادهها را دریافت کرده و سپس آن را در بلاکچین منتشر کند.
به طور خلاصه به دو دلیل تمایلات ارائهدهندگان سنتی APIها و نرمافزارهای موجود برای گرههای اوراکلها استفاده از اوراکل های شخص ثالث مرسومتر هستند، چرا که اجرای API سازگار با اوراکلهای اول شخص تا به امروز کاری دشوار بوده و برای ارائهدهندگان؛ ریسکهای زیادی را در بر داشته است.
این مقاله تنها جنبه آموزشی داشته و پروژههای معرفی شده در آن توصیه مالی محسوب نمیشوند.
تغییر در جناح بازی نزدیک است!
اگرچه که تغییرات روزمره از جناح واسطهگری در اطلاعات به سمت انتشار اطلاعات امن و بی واسطه بسیار کند به نظر میرسد، با این حال پروژههای قدرتمندی در سال گذشته بر این امر تمرکز داشتهاند. به عنوان مثال، پروژه API3 سال گذشته را صرف ساخت Airnode کرد. Airnode نام نرمافزار اوراکلی است که به منظور حذف بهانههای ارائهدهندگان API که از ابتدای امر قصد اجرای اوراکل های اول شخص را نداشتهاند، توسعه یافته و API3 با ارائه این نرمافزار توانست تا حد زیادی در تغییر جناح بازی از سوم شخص به اول شخص تاثیرگذار باشد، چرا که با Airnode؛ ارائهدهندگان API دیگر دلایل خوبی برای عدم اجرای نرمافزارهای اوراکل خود ندارند. در نتیجه این قدم موثر، از این پس میتوانیم به افزایش کارایی و کاهش ریسک توسط لمس مزایای آشکار اوراکل های اول شخص و حذف واسطههای شخص ثالث، پی ببریم.
چرا اوراکل های اول شخص ؟
ممکن است به نظر برسد که اوراکل های شخص ثالث بهتر هستند، چرا که به ما گفته شده که آنها غیرمتمرکز هستند. اما بررسیهای بیشتر نشان میدهد که این فرض نادرست است! در حالی که اوراکل های شخص ثالث مشکل اتصال APIها به بلاکچین را حل کردهاند، اما در مقابل مشکل جدیدی را نیز معرفی کردهاند. علاوه بر مساله اعتماد به ارائهدهنده API، همچنین باید به اوراکل شخص ثالث نیز به عنوان یک واسط اعتماد کنیم که کاربردیترین روش معمول برای حل مشکل اینگونه از اعتمادهای جدید پیروی از خود بلاکچین و تمرکززدایی گرههای اوراکل است.
مزیت تمرکززدایی این است که خطر دروغگویی را کاهش میدهد، اما وقتی در مورد شبکه های اوراکل شخص ثالث صحبت میکنیم، چیزی که غیرمتمرکز است، گرههای اوراکل شخص ثالث است، و نه لزوما ارائهدهندگان API آنها؛ در واقع این کاملا طبیعی است که گرههای اوراکل شخص ثالث، دادههای خود را از همان API متمرکز به دست آورند. در برخی موارد، شبکههای اوراکل شخص ثالث حتی دادهها را از یک منبع واحد غیرمتمرکز میکنند و سپس آنها را دوباره با هم تجمیع میکنند.
در این شرایط تنها مشکلی که با تمرکززدایی حل میشود، مشکلی است که توسط اوراکل های شخص ثالث ایجاد میشود. این بدین مفهوم است که از آنجایی که ما نمیتوانیم به گرههای اوراکل شخص ثالث اعتماد کنیم، بنابراین آنها را غیرمتمرکز میکنیم تا صورت مساله از پیش تعریف شده را پاک کرده باشیم. با این رویکرد کمی بدبینانه اما منطقی به اوراکل های واسط، بیشتر دلایل نیاز به آنها از بین خواهد رفت. از سوی دیگر نیز خطر حمله (به یا با) گرههای اوراکل شخص ثالث وجود دارد.
به وسیله اوراکل های اول شخص یا بدون واسطه؛ گرههای واسط به طور کامل حذف میشوند، بنابراین مشکل اعتماد شخص ثالث دیگر وجود نخواهد داشت. در نتیجه، خطر اضافه شده از طرف نهاد واسط صفر است. در هر دو مورد، ریسک ارائهدهنده API یکسان است، بنابراین با اوراکل های شخص ثالث، ریسک کلی افزایش مییابد، حتی زمانی که آن اوراکلها «غیرمتمرکز» هستند.
اگر چندین منبع داده واقعا مستقل وجود داشته باشد، میتوان به ارزش تمرکززدایی از منابع داده استناد کرد اما زمانی که ارائهدهنده API از شهرت بالایی برخوردار است، ارزش افزوده شده توسط غیرمتمرکز کردن منابع داده به طور خودکار کم خواهد شد. چرا که ممکن است اینگونه از تمرکززدایی و پس از آن تجمیع منابع داده با سطوح اعتبار مختلف، منجر به ایجاد تعارض یا ضرر شود، زیرا کیفیت دادههای منبع معتبرتر را کاهش میدهد.
اجماع
اوراکل های واسط یا شخص ثالث، اغلب در مورد منابع داده خود به دلیل سیاستهای ارائهدهندگان API متمرکز؛ شفاف نیستند، و این عدم شفافیت یک ویژگی اصلی را در Web3 نقض میکند. این در حالی است که اوراکل های اول شخص ، ذاتا شفاف هستند. با اوراکل های شخص ثالث، به دلیل عدم شفافیتشان هیچگاه از کیفیت و اعتبار دادهها مطلع نمیشویم و چارهای به جز اعتماد کورکورانه به آنها نداریم. هنگامی که منبع داده اوراکل باشد، هرگز سوالی در مورد اینکه دادهها از کجا آمدهاند، وجود نخواهد داشت، در نتیجه شهرت و اعتبار ارائهدهنده API توسط دادهها در زنجیره ایجاد میشود. این ویژگیها؛ در اوراکل های شخص ثالث میتواند عاملی بالقوه برای سوءاستفاده و ارائه دادههای نامعتبر؛ ولی به ظاهر موجه باشد.
دیدگاهتان را بنویسید