Lazy Minting – ضرب رایگان توکن های تعویض ناپذیر (NFT)

وجود NFT ها (توکن های تعویض ناپذیر) احتمالا در سال 2022 افزایش خواهد یافت. به نقل از پلتفرم تحلیل داده Statista، در 15 ژانویه 2022، تعداد فروش NFT در بلاک چین اتریوم به مدت 30 روز به حدود 44.6 هزار تراکنش رسید. با این حال، افزایش اخیر در تعداد تراکنش‌ های NFT در بلاک چین بر هزینه گسی که سازندگان NFT باید می پرداختند، تأثیر چشمگیری داشت. و این در حالی بود که پیش تر اصطلاح کاربردی Lazy Minting به عنوان راه حلی برای ضرب NFTها بدون هزینه اضافی معرفی شده بود.

NFT در یک نگاه

به طور خلاصه، NFT راهی جدید برای آثار هنری و سایر محصولات کلکسیونی برای تبدیل شدن به دارایی های دیجیتال قابل تایید و تجارت در بازارهای مبتنی بر بلاک چین است. برخلاف بیتکوین، اتریوم و یا سایر آلتکوین ها، NFT‌ها را نمی توان با سایر دارایی های یکسان مبادله یا جایگزین کرد، چرا که عموما از ارزش یکسانی برخوردار نیستند. NFTها دارایی هایی هستند با ماهیت وجودی منحصر به فرد، بنابراین هیچ مورد NFT مشابهی وجود ندارد.

توکن های تعویض ناپذیر در میان دارایی ها صفت “نادر بودن” را از پیش به خود اختصاص داده اند و بر این صفت بارز تاکید بسیاری دارند. اینگونه از دارایی ها حتی یک گواهی نیز برای اثبات اصالت خود ارائه می کنند. NFTها می توانند به شکل های GIF، توییت ها، کارت های معاملاتی مجازی، املاک مجازی، آیتم های درون بازی و موارد دیگر نمود پیدا کنند.

Lazy Minting

قبل از این که بخواهیم مفهوم Lazy Minting را مورد بررسی قرار دهیم، باید یکی از رایج ترین مشکلات در صنعت بلاکچین، یعنی شبکه شلوغ (عدم مقیاس پذیری و سختی شبکه) را مورد بحث قرار دهیم، شلوغی شبکه بدین معناست که هرچقدر افراد بیشتری روی بلاکچین تراکنش انجام دهند. این شرایط بر سختی شبکه میافزاید و در نتیجه منجر به افزایش هزینه های گس هنگام انجام تراکنش ها و منحصرا در این مقاله منجر به افزایش هزینه ضرب NFT می شود.

خود هزینه گس در حقیقت کارمزدی است که سازنده NFT ها باید در ازای انرژی محاسباتی مورد نیاز برای پردازش و اعتبارسنجی تراکنش ها در بلاک چین بپردازد. به بیان دیگر، برای ایجاد NFT، باید کارمزدی به منظور جایگزینی منابع محاسباتی ماینر در بلاک چین پرداخت شود که به آن هزینه گس گفته می شود.

هرچه قدرت محاسباتی بیشتری مورد نیاز باشد، و یا هر چه حجم تراکنش در بلاک چین بیشتر باشد، هزینه گس نیز بالاتر خواهد بود. به گونه ای که تا قبل از ظهور مفهوم Lazy Minting، بسیاری از سازندگان مایل بودند تا پاسی از شب منتظر بمانند که بتوانند NFT را با کمترین کارمزد ممکن ایجاد کنند. اما از چندی پیش که NFTها بر سر زبان ها افتاده‌اند، برای غلبه بر هزینه گس بیشتر، اصطلاح کاربردی Lazy Minting به یاری چشمان در انتظار خواب آنها شتافت.

حال می‌ توانیم Lazy Minting را بهتر درک کنیم. مکانیزم Lazy Minting به گونه ای است که در آن یک NFT را به صورت خارج از زنجیره ایجاد می کند و تنها پس از فروش آن توکن بخصوص است که ماهیت NFT آن شکل می گیرد و بر روی شبکه ضرب می شود.

بیشتر بخوانید: امنیت بلاکچین و پتانسیل کاربری در زندگی واقعی

با استفاده از Lazy Minting، سازندگان، دیگر مجبور نیستند برای ضرب NFT خود هزینه گس را از قبل پرداخت کنند. در مقابل، کارمزد مورد نظر پس از خرید NFT و انتقال آن به صورت درون زنجیره ای، پرداخت می شود. بنابراین، بر خلاف مکانیزم Mint سنتی که فروشندگان مسئول پرداخت هزینه های شبکه بودند، در Lazy Minting مسئولیت ضرب NFT بر عهده خریداران است. این روش علاوه بر مقرون به صرفه بودن، می تواند قدرت محاسباتی غیر ضروری را نیز کاهش دهد، زیرا در آن فقط NFTهایی که برای آنها تقاضا وجود دارد فروخته می شوند، بر روی شبکه ضرب خواهند شد.

Lazy Minting در مقابل Mint سنتی

Lazy Minting در مقابل ضرب سنتی NFT، کدام یک بهتر است؟

به مانند Lazy Minting ، ضرب NFT به شکل سنتی نیز فرآیندی برای تبدیل دارایی های هنر دیجیتال به یک توکن تعویض ناپذیر است. الگوهای استخراج و ضرب توکن، شباهت های بسیاری به پردازش دارایی‌ های NFT دارند. به گونه ای که به طور کلی، ابتدا یک اثر هنری دیجیتال بر روی بلاک چین اتریوم ضرب می شود و پس از آنکه تراکنش آن با موفقیت بر روی بلاک چین انجام شد، تبدیل به یک NFT رسمی و غیرقابل تغییر می شود.

معمولا در فرآیند ضرب NFT، از سازندگان به عنوان انگیزه ای برای ماینرها به منظور ورود به پردازش یک تراکنش خاص، کارمزدی دریافت می شود که آن را اصطلاحا گس یا هزینه گس خطاب می کنیم. هزینه گس رابطه ای مستقیم دارد با سرعت فرآیندی که برای ضرب NFT مورد نیاز است، بدین شکل که هرچه سرعت ضرب توکن بالاتر باشد، نیازمند به هزینه گس بیشتری است. بنابراین، هرچه فرآیند ضرب NFT سریعتر باشد، هزینه گس بیشتری باید برای آن پرداخت شود.

هزینه گس بر حسب GWEI اندازه گیری می شود. GWEI واحد گس مورد استفاده در شبکه بلاک چین اتریوم است. به طوری که هر GWEI برابر با 0.000000001 ETH است. حداقل گس مورد نیاز برای پردازش تراکنش ها در شبکه 21 هزار است و حداقل کارمزد گس برای ضرب یک NFT با معیارهای استاندارد با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود.

هزینه گس ضرب NFT = حداقل گس x قیمت گس در GWEI

حال با توجه به تعریفی که از Lazy Minting و روش محاسبه گس برای ضرب NFT به صورت سنتی ارائه شد، به عنوان یک فروشنده یا خریدار ترجیح شما کدام است؟

هزینه ضرب با مدل Lazy Minting در سه بازار محبوب NFT

Lazy Minting علاوه بر داشتن مکانیزم متفاوت، میزان هزینه ایجاد NFT متغییری را در Marketplaceهای مختلف ارائه می کند. زیرا عوامل متعددی چون اندازه داده، کیفیت پروژه، سرعت تراکنش و بسیاری متغییر دیگر در محاسبه قیمت هزینه گس در طول فرآیند ضرب NFT تأثیر گذارند.

Foundation Marketplace

Foundation به طور کلی 15 درصد از قیمت فروش نهایی دارایی NFT را دریافت می کند. با این حال، اگر کاربران به طور همزمان تراکنش های خود را روی پلتفرم انجام دهند، هزینه های گس گرانتر می شود.

Rarible Marketplace

Rarible پلتفرمی است که برای هر کاربر سرویس Lazy Mint جداگانه ای را در نظر می گیرد. علاوه بر آن، این پلتفرم یک سرویس Mint توسط پول فیات نیز برای فروشندگان خود دارد. همچنین Rarible هزینه خدمات 2.5 درصدی از هر فروش را از کاربران دریافت می کند.

OpenSea Marketplace

بر خلاف Foundation و Rarible، بازار OpenSea قبل از فروش در پلتفرم، دو کارمزد از فروشندگان دریافت می کند. اولین کارمزد برای مقدار دهی اولیه یک حساب است که قیمت آن بین 70 تا 300 دلار است. سپس برای دسترسی به خدمات OpenSea از شما هزینه دومی درخواست می شود که در حدود 10 تا 30 دلار است.

اجماع

در کنار روند توکن های تعویض ناپذیر، بسیاری از بازارهای NFT در حال حاضر روشی مقرون به صرفه و حتی در برخی موارد رایگان را برای ضرب کردن توکن تعویض ناپذیر ارائه می دهند که این مکانیزم ضرب توکن را با نام Lazy Minting می شناسیم.

اصل اساسی Lazy Minting این است که سازنده NFT به جای ایجاد فوری توکن، با فراخوانی یک تابع از قرارداد هوشمند Marketplace، از کلید خصوصی حساب اتریوم خود برای تولید یک امضای رمزنگاری برای برخی از داده ها استفاده می کند. داده های امضا شده به عنوان یک «بلیت» یا «کوپن» است که می‌ تواند برای معاملات NFT مورد استفاده قرار گیرد.