مقایسه ییلد فارمینگ با استراتژی های دیگر دیفای

در این مقاله سعی داریم تا با مقایسه ییلد فارمینگ با استراتژی های دیگر دیفای اطمینان حاصل کنیم که می‌توانیم آنها را از یکدیگر تفکیک کرده و همچنین تفاوت میان این مفاهیم را تشخیص دهیم. افرادی که به تازگی وارد دنیای رمزارزها شده‌اند، ممکن است نتوانند فرق میان Yield Farming را با دیگر مفاهیمی چون Staking، Crypto Mining یا Liquidity Mining تشخیص دهند. چرا که بعضی امکانات در آنها به ظاهر مشترک است و این امر باعث می‌شود که یکسان به نظر برسند، ولی آنها الگوریتم‌های پیچیده و متفاوتی را دنبال می‌کنند که از نظر ماهیتی کاملا باهم تفاوت دارند.

بیشتر بخوانید: ییلد فارمینگ (Yield Farming) – استراتژی محبوب دیفای

مقایسه Yield Farming و Staking

در مقابل استیکینگ دارندگان توکن در ییلد فارمینگ می‌توانند با قفل کردن وجوه خود در استخر به صورت منفعلانه به کسب سود بپردازند. Staking عمدتا بر اساس مکانیزم اجماع Proof-of-Stake (PoS) عمل می‌کند به گونه‌ای که در اینجا اعتبارسنج‌ها مسئول ایجاد بلوک از طریق یک فرآیند کاملا تصادفی هستند، در این حالت پاداش‌ بلوک‌ها به سرمایه‌گذاران پلتفرم پرداخت می‌شود.

در استیکینگ معمولا مقدار قابل توجهی از رمزارز باید وجود داشته باشد تا شانس انتخاب به عنوان اعتبارسنج در اختیار سهام‌گذار قرار بگیرد و دریافت پاداش‌ها ممکن است چندین روز به طول انجامد. در این حالت هرچه میزان سهام سرمایه‌گذاران بیشتر باشد، پاداش آن‌ها نیز بیشتر خواهد بود.

در مقایسه با استیکینگ که تنها توکن خاصی را قبول می‌کند، Yield Farming به شما این امکان را می‌دهد تا توکن‌های مختلف را از طریق تعدادی از پروتکل‌ها به استخرهای نقدینگی واریز کنید. همچنین فارمرهای Yield Farming می‌توانند هر زمان که بخواهند دارایی‌های دیجیتال خود را به منظور کسب توکن حاکمیتی جدید یا به عنوان هزینه‌های معاملاتی گاه کوچکتر تعویض کنند.

در نتیجه با در نظر گرفتن موارد مذکور می‌توان گفت که در Yield Farming صرف نظر از پیچیدگی‌های فراوانی که نسبت به استیکینگ دارد، اما در عوض بازده و امکانات بیشتری را هم به کاربران خود می‌دهد.

Yield Farming در مقابل Liquidity Mining

هردوی آنها بر روی دیفای فعالیت می‌کنند و همچنین به افزایش بازده توسط توکن های حاکمیتی معتقد هستند. Yield Farming از چندین برنامه مختلف دیفای مانند Fund Leveraging و Whereas Liquidity که یک اپراتور استخراج مبتنی بر الگوریتم Proof-of-Formulation (PoF) است، استفاده می‌کند.

بیشتر بخوانید: توکن حاکمیتی (Governance Token) در حکومت دیفای

ماینرها در هنگام معامله با Liquidity Mining به طور معمول علاوه بر توکن‌های تازه Mint شده، می‌توانند تا 0.3% هم در سود تراکنش‌ها شریک شوند. اما در Yield Farming تامین‌کنندگان نقدینگی برای به حداکثر رساندن بازده، در نقل و انتقالات خود از چند پلتفرم‌ مختلف دیفای استفاده می‌کنند، علاوه بر آن با استفاده از برخی استراتژی‌ها در هنگام تعویض وجوه می‌توانند سود خود را افزایش دهند. همچنین در Yield Farming میتوان از برخی از مکانیزم‌های دیفای همچون Fund Leveraging در سیستم‌های وام‌گیری و وام‌دهی Stablecoin ها نیز بهره برد.

Yield Farming در مقابل Crypto Mining

در آخرین بخش از مقایسه ییلد فارمینگ با استراتژی های دیگر دیفای، Yield Farming در مقایسه با Crypto Mining، به عنوان یک راه پیشرفته‌تر در کسب سود از طریق پروتکل‌های تامین نقدینگی به شمار می‌آید. تفاوت کلیدی میان استخراج رمزارز و Yield Farming این است که در استخراج رمزارزها عموما از مکانیزم اجماع Proof-of-Work (PoW) استفاده می‌شود در حالی که Yield Farming بر روی دیفای بوده و به شدت متکی به شبکه اتریوم است.

بیشتر بخوانید: اتریوم چیست؟ شناخت از صفر تا 99

در حالی که تامین‌کنندگان نقدینگی فقط اجازه تامین نقدینگی استخر استخراج در Yield Farming را دارند اما نباید فراموش کرد که هر دوی آنها دارای استخر استخراج هستند و بخشی از پاداش استخراج‌کنندگان از این استخرها تامین می‌گردد. تفاوت اصلی دیگر میان این دو مفهوم در واقع این است که بازده Yield Farming شبیه به طرح‌های وام‌دهی و ‌وام‌گیری بر اساس توکن‌های حاکمیتی بوده در حالی که در فرآیند استخراج، ماینرها توسط تایید تراکنش‌های قبلی و ایجاد بلوک جدید به پاداش خود می‌رسند.

همانطور که تاکنون متوجه شده‌اید، علی‌رغم شباهت فراوانی که میان تمام استراتژی‌های مذکور وجود دارد اما هرکدام با توجه به الگوریتم مخصوص به خود و پیچیدگی‌هایشان کاملا منحصر به فرد هستند.

نویسنده: مدیار ن.